ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 |
چندیست رنگ عاطفه ها را ندیده ایم .
از شاخ روزگار گلی هم نچیده ایم .
از خویش چو نکه گذشتیم ، گم شدیم .
بر خواجگان سفله کنون دل سپرده ایم .
دادیم دل به پستی سالوس هرزه گرد .
دست از حریم خاطر عاطر بریده ایم .
عطر بهشتیان زمین در مشام ماست .
اما کنار دوزخیان جا گزیده ایم .
اینجا کنار ماست سعادت .به حسن خُلق.
بازار خشم کینه و نفرت خریده ایم .
قطع رحم نموده ز ارحام پیش و پس .
از قو م و خویش ، دامن الفت بریده ایم .
چون آش کشک خاله نخوردیم مدتی .
کام از جهان و لذت عالم نبرده ایم .
دیریست خنجر ایام پشت ماست .
دستی که تیغ بر آورده آشناست .
گفتم رفیق ، مسجد و میخانه ام تویی
در باورم نبود که معشوق بی وفاست .
قلب من
تپش تو ست تمنای همه .
بودن و باور و معنای همه .
هر چه داریم غنیمت شمریم .
تو جدایی ز معمای همه .
آنچه شیرینی دنیاست ز تو .
شیره ی پاک و مربای همه .
اصل و فرعند ، بقایای وجود .
چون تو اصلی و مجزای همه .
گر چه بازم نتوان گفت ، چه ای ؟
آخرین حرف مقفای همه .
چشم جانی به گواه عرفا .
مظهر بینش و بینای همه .
ای تجلیگه هر کشف و شهود .
طور اگر هست تو سینای همه .
آنچه خو بان به تمنا دارند .
شاه خو بانی و آقای همه .
قلب ایمان من آرام بگیر .
قوی زیبایی و رعنای همه .
دلتنگ خاطرات تو ام ، جان من بمان .
ایدوست بار دیگر از آن قصه ها بخوان .
تا نا کجای رفتن تو جان دهم ، عزیز .
اکنون که آمدی همه چیزم تویی بدان .
قربان خنده های تو ام ، بیشتر بخند .
حالا بگو که قیمت یک خنده ات ، چند .
گفتم ولی به قدر قهقهه اما خلاص کن .
دروازه های شهر عربده ها را کنون ببند .