نماز

وقتی به سر آمد شب

از حو صله خارج شد .

اندیشه به وزن افتاد

احساس مدرج شد .

من در افق مهتاب

خوابیده رها بودم .

بنشسته به جای خود

از خویش جدا بودم .

در پنجره غوغا بود

آواز چکاوک ها .

نالیدن بلبل بود

خندیدن اردک ها .

مرغک به هیا هویی

هجرت ز پرستو یی .

همسایه ی مه رویی

دیدار سیه مو یی.

مر غان به نوای هم

هم صحبت کوکو یی .

باران رها در دشت

جاری شده در جو یی .

از خواب رها گشته

دیوانه ی سر گشته .

حالا نتوان خاموش

یک رکعت بشکسته .

از اشک وضو کردم

آهسته و پیو سته .

رفتم به در معشوق

دلداده ی وابسته .

کی سر مد بی همتا

وی منعم بی دعوا .

ای غایب در هر جا

مجمو عه خود تنها .

مخصوص تو می باشد

ذکر شب و روز ما .

یا حامد و یا مو لا

یا واحد و یا یحیا .

ما را تو به در گاهت

بپذیر همین حالا .

در شان تو می باشد

هر خواستنی هر جا .

در وادی  گمراهی

یک راه سر انجام است .

وقتی به نماز اندر

حجت همه اتمام است .

در خاک تو می اُفتم

هر صبح که می آیی .

با ذکر سلام تو

هر لفظ که می باید .

حالا که به خواب اندر

مفتون نگاه تو .

مجنون تو می گردم

چون ماه به چاه تو .

در هر فلقم جانی

در هر شفقم خونی.

این قصه مداوم شد

چون لیلی و مجنونی .

یاد تو مرا شافی

داد تو مرا کافی .

ای مستی مستانه

نو شان که شوم صافی .

من هجر نمی خواهم

از فاصله بی زارم .

چون یاد جدایی شد

از هجر تو بیمارم .

روی تو مرا قبله

موی تو مرا پیوند .

دنبال تو می آیم

بپذیر مرا یکچند .

http://dl.tapmusic.ir/load/94/1/shah%20zeidi%20aseman%20mast.mp3

هو الحق

ناقوس ها همه پیغام می دهند .

آگاه مردمان سفری هست ، هو شدار .

بر ماذن و مناره صدا می رسد بشر 

این قوم رفتنی است ، پیامش به گوش دار.

آیند و می روند و هنوزم صدا یکیست .

یا اهل حق به خود آیید ، شب رسید .

جامی که دست به دست زمانه بود .

اکنون به دست تو ست ، بنوشان و نوشدار