در آتشت ، که چو ، خاکستری ، پریشانم .
چو سوزم از تو ، به رقصم چرا ؟ نمی دانم.
برای برای پخته شدن ، چاره غیر آتش نیست.
کباب اگر که شوم ، جز تو نیست ، مهما نم .
وقتی دروغ ، آینه ی ، گفتگو شود . با یک دروغ دگر ، رو برو شود .
گندم نچیند آنکه بکارد ، جوی بهار . پاییز ، خو شه ها همگی جو ، درو شود .
بنیاد آدمی که به سستی بنا شود . دیری نپاید و همگی ، زیر و رو شود .
از جیب خلق تو شه در انبان خود کنی . نفرین خلق ، کی سبب ، آبرو شود .
گرگی زخویش و در پی انسان دیگری . انسان آرزوی تو هم ، آرزو شود .
فر قی نمی کند بفروشی ز دین و می . نانی حلال باید ، اگر جست و جو شود .
نیرنگ را به رنگ نشاید ، لعاب کرد . از سلب پاک ، کودک آدم ، نکو شود .
گنداب چارپا ، کُشد ، آدم نمی شود . بولی کجا ؟ که لایق آب وضو شود .
مسموم می کند بدن تشنه کام را . آبی که از سراب ریا در سبو شود .
سیب درخت آدمیان تلخ می شود . خودکامه ای که جای عدالت ، هوو شود .
روز حساب جای دروغ و خطابه نیست . پاداش هر عمل ، به خدا ، مو به مو شود.
نیست در الفاظ من باد سخن .
یا سخن بر باد یا الفاظ من .
گر که بازت فکر پرواز اُفتاد .
پر گشاید مرغ جان از مرغ تن .
ما همه مر غیم و دنیا آسمان .
مرغ جانت را رها کن از بدن .
هفت شهر عشق یعنی ، دوستی .
کان مبارک باد بر هر مرد و زن .
زندگی را عشق بال و پر دهد .
هر که عاشق شد برایش کف بزن .
سلام
بی شک ، هر کسی وطن خود را دوست دارد .
زادگاهش رانیز .
احساسی که من از زادگاهم روستای گوران ، از روستاهای طالقان ، واقع در استان البرز دارم .
حسی است مشابه همه آدم های دیگر نسبت به زادگاه خود . گاهی کلاسیک تر و گاهی کمی مدر نتر .
اما در اصل مو ضوع همان حس مشترک میان همه ی انسا نهاست .
گر چه وجه تسمیه ی آن را درست و دقیق نمی دانم . گو یا نزدیک ترین آن بر گرفته از کلمه گبر ،
زردشتیان از روزگار دور ، که در دوره های اسلامی بعد ، این کلمه تبدیل به گوران شده است .
این نام در منا طق مختلفی از ایران ، از جمله در کردستان و سواحل جنوبی ایران به کار برده شده
است . و برده می شود و نام مناطقی در آن نقا ط می باشد .
به هر حال سابقه ی این نام واین روستا ، هر چه هست و نیست ، عاشقانی دارد . با خاطراتی
بس تلخ و شیرین .
این هم که در لینک زیر مشاهده می کنید . احساس و نگاه این بنده حقیر است از روستای گوران .
http://s5.picofile.com/file/8107175734/gooraniam.pdf.html
سلام .
از آخرین یادداشت ، تا امروز که اولین یادداشت را در این صفحه
می نویسم .بیش از دو ماه است که می گذرد .
با اتفاقاتی که برای بلاگفا افتاد . تقریبا همه یادداشت های قبلی
در آدرس www.gooraniam.blogfa.com باقی مانده است .
امیدوارم که با پشتیبانی بلاگفا آنها بروز رسانی و برگردد .
تا در لینکی جداگانه در این وب به نمایش گذاشته شود .
تا آن زمان ادامه مطالب و نو شته ها را در این وبلاگ با نگاه های
مهربان شما به اشتراک می گذارم .
یاری خداوند ، و نظرات شما صمیمیان ، شوق و ادامه کار را در این
حقیر بیش از پیش خواهد کرد .
یادآوری این نکته ضروری است که این صفحه تنها یک فر صت
گفتمانی از نگاه و ذوق و سلیقه شخصی است . و هیچ ارتباط
و خط و مشی سیاسی را دنبال نمی کند . نگاه به مو ضوع ادبی
با ذوق و آرایشی شاعرانه است .و در حول مسائل فرهنگی ،
اجتماعی ، دور می زند .
ومن الله التو فیق